Wie A zegt, hoeft geen B te zeggen
Ik geloof niet meer in "wie A zegt, moet ook B zeggen". Dat er na elke A een B moet komen is namelijk een illusie.
Terwijl ik dit opschrijf vliegen mijn eigen overtuigingen - geboren uit het DNA van mijn familie - me om de oren.
Wie A zegt moet wÊl B zeggen, vindt mijn hoofd.
"Je bent toch geen afhaker?"
"Wat moeten anderen denken?"
"Kom op, nou even doorzetten!"
đ đ˛đ đąđļđ˛ đ°đŧđģđąđļđđļđŧđģđ˛đŋđļđģđ´ đļđ đĩđ˛đ đģđļđ˛đ đđŧ đ´đ˛đ¸ đąđŽđ đļđ¸ đŋđ˛đ´đ˛đšđēđŽđđļđ´ đąđ˛ đ¸đŽđ¸đ˛đģ đŧđŊ đ˛đšđ¸đŽđŽđŋ đĩđ˛đ¯ đ´đ˛đđ˛đ đ˛đģ đŧđđ˛đŋ đēđļđˇđģ đ˛đļđ´đ˛đģ đ´đŋđ˛đģđđ˛đģ đ´đļđģđ´.
đŧ Doorging met werken als ik moe was
đĨ Vocht om iets te redden dat kapot was
đ Het uitzong in een situatie waar ik niet wilde zijn
Herkenbaar voor je?
Ik doe het niet meer
Want mijn lichaam gelooft het niet
đĒđļđ˛ đ đđ˛đ´đ
đđ˛đ´đ đ
đŖđđģđ
Dat er na A een B moet komen, dat is slechts een idee.
Soms van jezelf, soms van de ander.
Dus ja, ik luister graag met volle aandacht naar je (A)
Nee, ik kan het probleem niet voor je dragen (B)
Ja, ik vind het fijn om je te zien (A)
Nee, ik kom niet aan al je wensen tegemoet (B)
Ja, ik coach je graag op jouw vraagstuk (A)
Nee, ik ben niet je redder (B)
đđŧđ˛ đēđļđˇ đēđŽđŽđŋ đēđ˛đģđđ˛đģ đąđļđ˛ đēđ˛đ đŽđŽđģđąđŽđ°đĩđ đ đđ˛đ´đ´đ˛đģ
đĸđŗ đ˛đŋ đąđŽđŽđŋđģđŽ đģđŧđ´ đ˛đ˛đģ đšđ˛đđđ˛đŋ đ¸đŧđēđ
đđļđ˛đģ đđ˛ đąđŽđģ đđ˛đš đđ˛đ˛đŋ
Is bij jezelf blijven een thema voor je?
Stuur me een berichtje. Kennismaken is gratis.
